در این زمانه که هر بی انصافی ادعای انسانیت می کند مانده ام چطور پینوکیو آرزوی تبریل شدن به این اشرف مخلوقات را داشت. حقا که این اشرف های مخلوقات در بی رحمی بی نظیرند.
اگر این ها آدمند، کاش من حیوان باشم!
امروز، روز عجیبی بود. نمیگویم در وجودم آرامشی هست یا در عرض یک روز آن همه هیاهو و برافروختگی به خواب ابدی رفته است. خیر. اما سکونی در وجودم پدیدار شده است که اجازه ی هرنوع فعالیتی را از من می گیرد. مریض شده ام و تن و بدنم داغ است اما تمام این سکون برای بی حالی های دوران کسالت نیست.
من را با احترام در گور رهایی ام دارند می خوابانند...